Maandag 2 juli tot en met vrijdag 6 juli
Maandag zijn we vertrokken met ‘pak en zak’. Maar voor we vertrokken was het al een hele belevenis. Volgens de kleine lettertjes van Ryanair mochten we in het hoogseizoen maar 15kg meenemen per koffer en dan nog de handbagage. Ik dacht dat dit heel wat was, maar de koffer op zich woog al 5kg. Dus 10kg zie je echt niet liggen in een valies. Met behulp van een Blokker ‘kofferweegschaaltje’ probeerden we om niet aan overgewicht te geraken. Allez met de koffers dan bedoel ik. Gelukkig hadden Marga en Roel al heel wat werk- en slaapmateriaal meegenomen met hun auto. Toen we met de trein in Charleroi aankwamen moesten we nog even de bus op naar de luchthaven. Myrthe haar koffer op de band….prima. Mijn koffer….2 kilo te veel. Roger zijn koffer……3kg te zwaar. Na wat over en weer gedoe met de handbagage kwamen we toch nog aan een overgewicht van 3kg. Hier betaalden we 60 Euro voor !!!!!! We hadden beter een koffer extra meegenomen. Dat was 15 kg voor die prijs. De vlucht verliep voortreffelijk. Na het uitstappen uit het vliegtuig wilde ik nog een foto nemen van Myrthe bij het vliegtuig. Eentje is gelukt , bij de andere kreeg ik de waarschuwing in vlot Portugees dat ik geen foto’s mocht nemen. Ik heel braaf mijn fototoestel weg. Ik had er gelukkig toch eentje.
Dan vlug de huurauto ophalen. Busje van ‘Gold Car’ kwam ons netjes ophalen aan de luchthaven, maar omdat we een lange tijd in Portugal zouden verblijven gingen ze voor ons een dieselauto zoeken. Probleem, deze moest nog worden schoongemaakt. Het ging ongeveer 5 minuten duren. Maar de 5 minuten werden bijna een uur. Rond 22u30 kwamen we in Monte Frio aan. Marga en Roel stonden ons al op te wachten , het huis gezellig verlicht met kaarsjes want elektriciteit hadden we nog niet op dat moment. (Dat is nu gelukkig in orde). Voor Myrthe en mij was het een verrassing want wij hadden het huis enkel op foto gezien. Ik zag het …..en was zeker tevreden. We waren zo moe dat we vlug ons bed opmaakten zodat we konden gaan slapen na de lange reis.
Op dinsdag 3 juli hadden we een afspraak bij de notaris om 10u30 te Tabua; Daar er iets ‘verkeerd’ was gelopen met de afspraak bij de bank (voor Marga) moest de afspraak een week worden verzet. Het probleem was dat Marga en Roel donderdag terug naar Nederland zouden vertrekken. Dus moest er een volmacht worden opgemaakt zodat alles verder in orde kon worden gemaakt. Met deze volmacht zouden wij alvast de aansluiting van de elektriciteit in orde kunnen maken en het overzetten van de watermeter op mijn naam. Elektriciteit geen enkel probleem. Maar toen we in het gemeentehuis van Arganil aankwamen konden ze met de volmacht niets doen. Ik zou moeten wachten tot de definitieve koopakte was getekend. Maar gelukkig hebben we wel water. De waterstand is netjes opgeschreven, dus brengen we het na dinsdag in orde.
Tussendoor hebben we een bezoekje gebracht aan Marcel en Janine in Vila do Mato. Dit zijn Belgen waar we 3 jaar geleden hebben gelogeerd. Ze waren blij met ons bezoekje en vandaag (vrijdag) hebben we een bezoekje gebracht aan Herman en Magda waar Myrthe, ik en Debby ongeveer 6 of 7 jaar geleden hebben gelogeerd; Deze 2 laatsten zitten nog met grootse plannen. We hebben hun kunstgalerij bezocht waar ze ook een cafeetje hebben waar je iets kan drinken en iets lekkers kan eten. Ze hebben ons ook op weg geholpen met het zoeken naar doe –het- zelf zaken. Daar hebben we al enkele kleine spullen gekocht en heeft Roger al wat info ingewonnen in zijn beste 'Portugees-Engels-handen-en voetentaal'. En ik moet zeggen dat hij altijd terug komt met datgene wat hij nodig heeft.
Ik heb samen met Roger en Myrthe ook een kijkje genomen in het oude huis. Daar is nog heel wat werk aan maar we gaan eerst het bewoonbare huis wat opfrissen en een wandje plaatsen in de benedenverdieping zodat we een extra slaapplaats kunnen maken en een ingebouwde kast onder de trap.
Op het dakterras is een klein stukje grond, laten we zeggen een heeeeeeeeeeeeeeeeele grote bloembak en die hebben we samen netjes gemaakt zodat we er mooie planten in kunnen zetten. Ik heb van Herman alvast een goed adresje gekregen. En omdat het zo een lekker weertje is hebben we een opblaasbaar zwembadje gekocht (2m74 op 1m50) dat we in een hoek van het dakterras geplaatst hebben zodat Myrthe morgen (zaterdag) lekker kan plonsen. Ondertussen zijn er ook al enkele kinderen komen vragen of ze kwam spelen. Met wat Portugese woordjes op papier en een boekje is ze vertrokken. Ze was wel wat zenuwachtig maar op een positieve manier (het was net of ze had een eerste date). Gelukkig spreekt de mevrouw waar ze gingen spelen ook wat Engels en dat verstaat ze vrij goed.
In het dorp zijn het heel lieve mensen. Altijd een lief woord wanneer je hen ontmoet. Soms met een uitleg, die we dan niet zo goed begrijpen maar ze doen echt moeite om het uit te leggen. We voelen ons hier heel goed en welkom.